Η τελειομανία δεν με αφήνει να χαρώ τίποτα! Από χθες που προμηθεύτηκα τα νέα μου κουβαράκια άρχισα τη μουρμούρα. Μουρμούρα για τις εναλλαγές των χρωμάτων που αλλιώς έδειχναν στο κουβάρι, μουρμούρα για τη πλέξη που με αυτό το μαλλί δεν αναδεικνύεται, μουρμούρα για το αποτέλεσμα που νιώθω ότι δεν μου στρώνει -αφού το πατρόν είναι δικής μου έμπνευσης-. Μουρμούρα μουρμούρα και είμαι στο τσακ να το ξηλώσω και να το μεταλλάξω σε ένα poncho σε οβάλ γραμμή ακολουθώντας αυτή τη φορά οδηγίες βήμα βήμα του αγαπητού φίλου Μikey που τον είδα να το φοράει και άνοιξε η καρδιά μου. Οδηγίες για το πως θα επιτύχετε αυτήν την θεότρελη πλέξη θα βρείτε εδώ
